Еврейские темы Василия Гроссмана (В городе Бердичеве, 1934 г.)

Na materiale jednego (przedwojennego) opowiadania Wasilija Grossmana stopniowo wyłaniane i określane są parametry oraz hierarchicznie uporządkowane elementy składowe tego, co ze względu na swoją specyfikę należałoby interpretować jako typowe dla przedstawionego w utworze środowiska żydowskiego. Środowiska czasów wojny polsko-bolszewickiej, domowej, okresie jej eskalacji trwania. Czas jest tu istotny, ponieważ schemat życia codziennego Żydów, typowy ówczesnej Ukrainy, istniał opisywanym przez autora kształcie. Posiada on cechy szczególne, jak choćby specyfika rosyjsko-żydowskiej mowy, zachowanie stosunek do licznego potomstwa, rodziny, ogniska domowego inne. Przejawiają się owe typowych sytuacjach miejscach — ulicy, targu, hałaśliwym, krzykliwym tłumie. Wraz z tokiem narracji wskazywaniem przykładów „żydowskiego” zachowania, klasyfikowane cechy, które należy uznać za nieprzypadkowe rozpoznawczo-ikoniczne. Łączone one tematycznie zorientowane omawiane wspólnie wyobrażeniem o stojącym tym wszystkim modelującym systemie. Ów system przejawia jednostkach semantycznych podobnych konceptualnych „wypowiedzi”, projekcji wiedzy temat własnej istoty.